สถานที่ตั้ง

จังหวัด เพชรบูรณ์ อำเภอ อำเภอวิเชียรบุรี ตำบล พุเตย 67180

ประเภทสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ

โป่งพุร้อน

สถานภาพ

- แหล่งธรรมชาติท้องถิ่น

ความสำคัญ/ลักษณะของสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ

พื้นที่เคยเป็นป่าเตยทั้งหมดและมีลักษณะเหมือนแอ่งกระทะ ที่มีน้ำร้อนผุดขึ้นมา

ตำนานความเชื่อ

        พื้นที่น้ำร้อนผุดหรือพุน้ำร้อนที่มีต้นเตยหอมขึ้นอยู่มาก ชาวบ้านเมื่อทราบว่าบริเวณนี้มีแหล่งน้ำผุด จึงนิยมนำสัตว์มาเลี้ยง เช่น วัว ควาย ม้า และได้ใช้น้ำเพื่อการอุปโภคบริโภค จนเกิดการตั้งบ้านเรือนขึ้นรอบบ่อน้ำร้อนพุเตย เมื่อกลุ่มคนอพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานจนเกิดการขยายตัวของประชากรมากขึ้น พื้นที่บริเวณนี้จึงพัฒนาเป็นตลาดขนาดย่อม และถือเป็นศูนย์กลางสำคัญแห่งหนึ่งของบ้านพุเตยในอดีต  ประมาณปี พ.ศ. 2500 ประชาชนในพื้นที่ได้ร่วมกันตั้งศาลไทยขนาดเล็กบริเวณใต้ต้นโพธิ์ใหญ่ทางทิศเหนือของบ่อน้ำร้อนพุเตย ต่อมาเมื่อราษฎรเชื้อสายจีนอพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานมากขึ้น จึงเปลี่ยนเป็นศาลเจ้าจีนขนาดเล็กเมื่อปี พ.ศ. 2513 - 2514 กระทั่งถึงปี พ.ศ. 2547 ได้สร้างศาลเจ้าจีนขนาดใหญ่ หรือ “ศาลเจ้าพ่อพุเตย”  และกำหนดให้มีงานบวงสรวงเจ้าพ่อพุเตย และบ่อน้ำพุร้อนในเดือนพฤศจิกายนเป็นประจำทุกปี ส่วนในพื้นที่บ่อน้ำร้อนก็จัดตั้งศาลบรรพบุรุษ และให้มีการบวงสรวงเป็นประจำทุกปีเช่นกัน

ลักษณะปัจจัยแวดล้อมทางธรณีวิทยา

สภาพอุทกธรณีวิทยาโป่งพุร้อนบ้านพุเตย คาดว่าเป็นหินอัคนีพุ หรือหินทราย ที่มีรอยแตกขนาดใหญ่เกิดจากรอยเลื่อนในแนว ตะวันออกเฉียงเหนือ-ตะวันตกเฉียงใต้  ซึ่งมีความเชื่อมโยงกับ โป่งพุร้อนบ้านพุขาม และ บ้านวังขาม  อุณหภูมิของน้ำร้อนที่ผิวดินประมาณ 32 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิที่ค่อนข้างต่ำ

ประเภทการใช้ประโยชน์

- ใช้ประโยชน์ด้านการท่องเที่ยวเที่ยวเพื่อสุขภาพ 

- สร้างสวนสาธารณะ เพื่อให้ประชาชนในพื้นที่ใช้ประโยชน์ในด้านออกกำลังกาย

สิ่งก่อสร้างและสิ่งอำนวยความสะดวก

- อาคารออกกำลังกาย และพื้นที่สำหรับออกกำลังกาย วิ่ง เดิน

- อาคารสำนักงานและให้บริการนวด

- อาคารให้บริการนวดและสปา

- ห้องให้บริการออกกำลังกาย

- ห้องน้ำ ชาย-หญิง ห้องน้ำผู้พิการ

- ป้ายบอกทาง

- ถังขยะ/การจัดการขยะ

- การจัดการน้ำเสีย