สถานที่ตั้ง

จังหวัด อุบลราชธานี อำเภอ อำเภอโขงเจียม ตำบล ห้วยไผ่ 34220

ประเภทสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ

ธรณีสัณฐานและภูมิลักษณวรรณา

สถานภาพ

- แหล่งธรรมชาติอันควรอนุรักษ์ (มติ ครม. วันที่ 7 พ.ย. 2532)

ความสำคัญ/ลักษณะของสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ

        เสาเฉลียงเป็นลักษณะที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ สืบเนื่องมาจากกระบวนการกัดเซาะและกัดกร่อนด้วยอิทธิพลของน้ำและลม โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการสึกกร่อนโดยแม่น้ำหรือธารน้ำไหลกัดเซาะเป็นเวลาชั่วนาตาปี เกิดขึ้นในชั้นหินที่วางตัวอยู่ในแนวราบหรือเกือบราบและในแต่ละชั้นมีส่วนประกอบของแร่ที่แตกต่างกัน จึงทำให้มีความแข็งและทนทานที่ไม่เหมือนกัน

ลักษณะปัจจัยแวดล้อมทางธรณีวิทยา

        ลักษณะทางธรณีวิทยาประกอบด้วยหินทราย 2 ยุค คือ หินทรายยุคครีเตเซียส ซึ่งมีอายุประมาณ 130 ล้านปี เป็นส่วนดอกเห็ดอยู่ท่อนบน และหินทรายยุคจูแรสซิก มีอายุประมาณ 180 ล้านปี เป็นส่วนต้นเสา เสาหินท่อนล่างผ่านการถูกชะล้างพังทลายเกิดจากน้ำฝนและลมพายุเป็นเวลาหลายล้านปี ทำให้หินทรายบางส่วนที่สึกกร่อนง่ายถูกชะล้างพังทลายไปเหลือเพียงต้นเสา ส่วนบนที่มีความแข็งแรงสูงกว่าถูกกัดชะพังทลายยากกว่าจึงเหลือคงรูปร่างแผ่นหินที่ปิดทับบนเสาหิน เรียกว่า "เสาเฉลียง" แผลงมาจาก "สะเลียง" แปลว่า "เสาหิน"

ลักษณะปัจจัยแวดล้อมทางกายภาพ

        แท่งหินทรายขนาดใหญ่ที่มีหินแผ่นเทินทับอยู่บนแท่งหินนั้น

ลักษณะปัจจัยแวดล้อมทางชีวภาพ

        ป่าเต็งรังแคระ

ประเภทการใช้ประโยชน์

        เพื่อการท่องเที่ยวและนันทนาการ