สถานที่ตั้ง
จังหวัด เลย อำเภอ อำเภอนาแห้ว ตำบล นาแห้ว 42170
ประเภทสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ
ภูเขา
สถานภาพ
- แหล่งธรรมชาติท้องถิ่น
ความสำคัญ/ลักษณะของสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ
ภูสวนทราย อยู่ในเขตพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูสันทราย (นาแห้ว) เป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์มาก มีป่าไม้ที่สมบูรณ์และเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าขนาดใหญ่หลายชนิด เส้นทางเดินป่าจะพบรอยเท้าของเสือและสัตว์ต่างๆ ให้เห็นอยู่เสมอ มีสภาพอากาศที่หนาวเย็นตลอดปี นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางมามากที่สุดเป็นช่วงฤดูหนาว เพราะเป็นช่วงที่มีอากาศหนาวเย็นเหมาะแก่การตั้งเต็นท์พักแรม และเดินป่าชมทิวทัศน์ สถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่จึงเป็นเส้นทางเดินป่าสู่ยอดภูสวนทราย และชมทิวทัศน์บนยอดภูสูง ภูสวนทรายผืนป่าที่มีความอุดมสมบูรณ์ สภาพป่าโดยส่วนใหญ่เป็นป่าดิบชื้น ซึ่งมีที่ราบน้อย จุดที่สูงที่สุดประมาณ 1,408 เมตร จากระดับน้ำทะเล สภาพอากาศค่อนข้างเย็นสบายตลอดปี เนื่องจากความสมบูรณ์ของป่าธรรมชาติซึ่งมีพันธุ์ไม้อยู่หนาแน่น ในช่วงฤดูหนาวอากาศค่อนข้างจะหนาวเย็น ภูสันทรายเป็นยอดเขาสูงสุด เป็นแหล่งน้ำน้ำลำธารของแม่น้ำเหือง และ แม่น้ำแพร่ (แม่น้ำเหืองแนวเขตกั้นกรณีเกิดพิพาทเรื่องดินแดนระหว่างไทยและลาว พื้นที่บางส่วนของภูสันทรายจึงถูกใช้เป็นฐานการรบ ซึ่งปัจจุบันยังคงปรากฏร่อยรอยของฐานบังเกอร์ให้เห็นบนยอดภู) ภูสวนทรายมีหินสี่ก้อนที่เป็นตัวแทนทางด้านประเพณีและวัฒนธรรมของคนท้องถิ่น มีเนิน 1255 และเนิน 1408 เป็นพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ของสมรภูมิบ้านร่มเกล้า บนภูสวนทรายมีจุดที่มีวิวทิวทัศน์สวยงาม และมีความหลากหลายทางชีวภาพ ภูสวนทราย เป็นสถานที่ที่มีนกแก้วหัวจุกแห่งเดียวในประเทศไทย
ประวัติศาสตร์ และโบราณคดี
- ปรากฏร่องรอย ประวัติศาสตร์การสู้รบของทหารไทย-ลาวในอดีต
ลักษณะปัจจัยแวดล้อมทางธรณีวิทยา
ธรณีวิทยา หมวดหินโคกกรวด ( Khok Kruat Formation )(Kkk) เป็นหินยุคครีเทเชียสตอนบน มีความหนาของหมวดหิน 709 เมตร วางตัวอยู่บนหมวดหินภูพาน ประกอบด้วย หินทราย หินทรายแป้ง หินดินดานหรือหินโคลนสีแดง และหินกรวดมนเม็ดปูน(lime-noduled) หินทรายแป้ง และหินทรายมีความคงทนต่อการผุพังปานกลาง มักพบซากบรรพชีวินประเภทมีกระดูกสันหลัง ซึ่งถือเป็นลักษณะเด่นของหมวดหินโคกกรวด หมวดหินโคกกรวด กระจายตัว ตามแนวพื้นที่ด้านตะวันตกของจังหวัดเลย ทางตอนเหนือของอำเภอด่านซ้าย และบริเวณอำเภอนาแห้ว
ลักษณะปัจจัยแวดล้อมทางกายภาพ
ลักษณะภูมิประเทศ ภูมิประเทศของอุทยานแห่งชาติเป็นเทือกเขาสลับซับซ้อนตามแนวชายแดนไทย-ลาว สันเขามีลักษณะเป็นที่ราบสูง มีความลาดเทตั้งแต่ 2 เปอร์เซ็นต์ จนถึงมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ ด้านตะวันตกซึ่งเป็นพื้นที่ป่าผืนใหญ่ มีความลาดชันมาก พื้นที่ราบเชิงเขาเกือบไม่มี ด้านตะวันออกจะมีความลาดชันน้อยลาดเทลงไปทางด้านตะวันออกมีที่ราบเชิงเขาอยู่บ้าง พื้นที่สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางตั้งแต่ 600 - 1,408 เมตร มีภูสันทรายเป็นยอดเขาสูงสุด
ดินร่วนปนดินเหนียว
มีแหล่งน้ำตามธรรมชาติเป็นแหล่งต้นน้ำลำธารของแม่น้ำเหืองและแม่น้ำแพร่
พบเห็นขยะเพียงเล็กน้อย
ภูมิทัศน์ สภาพป่ามีความสมบูรณ์
ลักษณะปัจจัยแวดล้อมทางชีวภาพ
พืชพรรณ ปกคลุมไปด้วยผืนป่าดิบเขา ป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้ง ป่าเบญจพรรณ และป่าเต็งรัง
สัตว์ป่า สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ได้แก่ เลียงผา เก้ง กระจง หมูป่า หมี เสือโคร่ง หมาไน อีเห็น บ่าง กระรอก ในป่านี้มีสัตว์ชนิดหนึ่ง ชาวบ้านเรียกว่า “ตัวหอน” มีลักษณะคล้ายเม่นอยู่เป็นกลุ่มหากินกลางคืนอาศัยตามหลืบหิน โพรงหิน ไม่ขุดรูอยู่ด้วยตนเองเหมือนเม่น นก ประกอบด้วย นกเหยี่ยว นกกระจิบ นกโพระดก นกกาเหว่า ไก่ป่า ไก่ฟ้า พญาลอไก่ฟ้าหลังขาว ไก่ฟ้าหลังเทา นกกก นกแซงแซว เป็นต้น และมีนกชนิดหนึ่งเรียกว่า “นกกองกอด” ลักษณะเด่น คือ ที่ขามีเดือยมากกว่า 1 เดือย หางคล้ายนกยูง สัตว์เลื้อยคลาน มี เต่าปูลู กิ้งก่า กะท่าง แย้ จิ้งเหลน ตะกวด แลน และงูชนิดต่างๆ ทั้งมีพิษและไม่มีพิษ ประเภทงูมักพบในป่าเบญจพรรณปลา พบในลำน้ำเหืองและแม้แต่ลำห้วยเล็กๆ ก็มีปลาน้ำจืดอาศัยอยู่ในลำห้วย มีพวกปลาประเภทที่มีเกล็ด เช่น ตะเพียน ปลากะสูบ ปลาช่อน ปลาช่อนงูเห่า ปลาซิวและปลาขนาดเล็กอื่นๆ ปลาไม่มีเกล็ด คือ ปลาไหล ปลาหลด ไม่มีปลาขนาดใหญ่
ประเภทการใช้ประโยชน์
เพื่อการท่องเที่ยวและนันทนาการและการศึกษาเรียนรู้
สิ่งก่อสร้างและสิ่งอำนวยความสะดวก
ลานกางเต็นท์ ลานจอดรถ อาคารร้านค้า-ร้านอาหาร ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว ห้องน้ำ บ้านพัก